بررسی راهکارهای توسعۀ مشارکت عمومی در استان گلستان

مشارکت عمومی، ملازمۀ نزدیک و تنگاتنگی با جامعۀ مدنی دارد؛ جامعه ای که اساس قدرت را بر مردم استوار گردانیده است. این امر پاسداشت حقوق کسانی است که در یک جامعۀ انسانی عضو هستند. بی شک، در چنین جامعه ای ساختار قدرت از قاعدۀ آن نیرو می گیرد. در کشور ما نیز علی رغم وجود زمینه ها و پیشینۀ مشارکت و روحیۀ همکاری و تعاون در عرصه های مختلف، این خصیصۀ اجتماعی تاکنون فرصت بروز و ظهور کافی و فراگیر نیافته و به تقویت، حمایت و گسترش سامانه های نوین در این زمینه نیازمند است. در واقع هدف کلی این پژوهش مشخص نمودن و اولویت بندی نقاط قوّت، ضعف، فرصت ها و تهدیدات پیش روی توسعۀ مشارکت عمومی در استان گلستان است. روش تحقیق، ترکیبی از روش های توصیفی-تحلیلی و ژرفانگر بوده و دارای ماهیتی کاربردی است. اطلاعات به شیوۀ پیمایشی- کتابخانه ای جمع آوری شده و جامعۀ آماری مورد استفاده را کارشناسان و اساتید خبره در زمینه های توسعۀ مشارکت عمومی تشکیل می دهند. در این پژوهش سعی شده است با استفاده و بهره گیری از مدل تحلیلی (swot) به شناسایی مسائل اساسی در بخش های مرتبط و تأثیرگذار در توسعۀ مشارکت عمومی در استان گلستان پرداخته شود، سپس برای درک بهتر موضوع به رتبه بندی مؤلفه ها و معرفه ها توسعۀ مشارکت عمومی با استفاده از مدل سلسله مراتب فازی (fahp) پرداخته ایم. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که عامل وجود فرهنگ کار، اعتماد به نفس و اعتماد ملی و همچنین گرایش مردم و سازمان های مردم نهاد به مشارکت به عنوان بااهمیت ترین عوامل در زمینۀ توسعۀ مشارکت مطرح هستند.